Tworzenie klimatu zaufania – odzwierciedla on sposób postrzegania przez kierownictwo, pracowników i ich przedstawicieli wzajemnych relacji oraz zachowania wszystkich tych stron we wzajemnych kontaktach. Klimat ten można określić jako dobry, zły lub obojętny w zależności od stopnia:
- wzajemnego zaufania kierownictwa i pracowników;
- sprawiedliwego i rozważnego traktowania pracowników przez kierownictwo;
- otwartości kierownictwa co do własnych działań i intencji – przejrzystości procedur i polityki w zakresie stosunków pracy;
- utrzymywania harmonijnych relacji codziennych, prowadzących do chętnej współpracy, a nie do niechętnego poddania się;
- rozwiązywania konfliktów bez uciekania się do form protestu, osiągania rozwiązań korzystnych dla obydwu stron poprzez procesy integracyjne;
- zaangażowania pracowników w interesy organizacji i traktowania pracowników przez kierownictwo jako grup interesów, o których korzyści należy zadbać.[1]
Wypracowanie lepszego kontraktu psychologicznego – kontakt psychologiczny może ułatwić znalezienie odpowiedzi na dwa podstawowe pytania związane ze stosunkiem pracy, jakie zadają pracownicy: ”Czego mogę w rozsądnych granicach oczekiwać od organizacji?”, oraz: „Czego organizacja może w rozsądnych granicach oczekiwać ode mnie?”
Z punktu widzenia pracowników aspekty stosunku pracy zawarte w kontrakcie psychologicznym zajmują:
- sposób traktowania ich przez pracodawcę, rozpatrywany w kategoriach sprawiedliwości, równości i konsekwencji;
- stabilność zatrudnienia;
- możliwość wykazania się umiejętnościami;
- oczekiwania związane z karierą i możliwość rozwijania umiejętności;
- zaangażowanie i wpływ;
- zaufanie do kierownictwa organizacji, przekonanie, że dotrzymuje ono obietnic;
Z punktu widzenia pracodawcy kontrakt psychologiczny obejmuje następujące aspekty stosunku pracy:
- kompetencje,
- wysiłek,
- zgodność,
- przestrzeganie zasad,
- zaangażowanie,
- lojalność.[2]
Wykształcenie w pracownikach silnego zaangażowania w sprawy organizacji.
Zaangażowanie oznacza, ze jednostki kierują swoje wysiłki w stronę osiągnięcia celów organizacji i celów związanych z ich stanowiskiem pracy. Zrodzić się może przez włączenie ludzi w proces wyznaczania celów, przekazanie im większej odpowiedzialności w organizowaniu własnego stanowiska pracy, co dotyczy zarówno jednostek, jak i zespołów (delegowanie uprawnień), oraz sprawienie, by wynagradzanie było jasno związane z sukcesami w osiąganiu ustalonych celów.[3]
Podnoszenie jakości stosunków pracy jest kluczowym elementem zarządzania zasobami ludzkimi i ma istotny wpływ na ogólną efektywność, satysfakcję pracowników oraz sukces organizacji. Stosunki pracy, czyli relacje między pracodawcami a pracownikami, odgrywają znaczącą rolę w kształtowaniu atmosfery w miejscu pracy, zaangażowania zespołu, a także w budowaniu długoterminowej lojalności pracowników wobec firmy. Poprawa jakości tych relacji wymaga świadomego i strategicznego podejścia, które obejmuje kilka kluczowych aspektów.
Pierwszym krokiem w podnoszeniu jakości stosunków pracy jest zapewnienie otwartej i transparentnej komunikacji. Pracownicy muszą czuć, że ich głos jest słyszalny i że mogą swobodnie wyrażać swoje opinie, obawy oraz sugestie. Regularne spotkania zespołowe, badania satysfakcji pracowników oraz indywidualne rozmowy z przełożonymi mogą pomóc w budowaniu zaufania i wzmacnianiu relacji między pracownikami a kierownictwem. Transparentność w procesie podejmowania decyzji, zwłaszcza tych, które dotyczą pracowników, jest kluczowa dla budowania zaufania i poczucia wspólnoty.
Drugim ważnym elementem jest rozwijanie kultury organizacyjnej opartej na wzajemnym szacunku, zaufaniu i współpracy. Kultura organizacyjna, która promuje wartości takie jak równość, otwartość, inkluzywność i wsparcie, tworzy środowisko pracy, w którym pracownicy czują się docenieni i zmotywowani. Liderzy organizacji powinni dawać przykład, jak traktować innych z szacunkiem i budować pozytywne relacje w zespole. Taka kultura sprzyja również rozwiązywaniu konfliktów w sposób konstruktywny, co jest istotne dla utrzymania harmonii w miejscu pracy.
Podnoszenie jakości stosunków pracy wiąże się także z zapewnieniem sprawiedliwego traktowania wszystkich pracowników. Sprawiedliwość dotyczy nie tylko wynagrodzeń, ale także możliwości awansu, dostępu do szkoleń i rozwoju zawodowego oraz przyznawania nagród i uznania. Pracownicy, którzy czują, że są traktowani uczciwie, są bardziej zaangażowani i lojalni wobec organizacji. Równość szans i brak dyskryminacji w miejscu pracy są kluczowymi aspektami sprawiedliwości, które należy uwzględnić w polityce zarządzania zasobami ludzkimi.
Kolejnym krokiem jest inwestowanie w rozwój zawodowy pracowników. Zapewnienie pracownikom możliwości doskonalenia swoich umiejętności, udziału w szkoleniach, kursach czy programach mentoringowych, nie tylko zwiększa ich kompetencje, ale również pokazuje, że organizacja ceni ich wkład i jest zainteresowana ich długoterminowym rozwojem. Rozwój zawodowy jest również ważnym czynnikiem motywującym i może przyczynić się do poprawy jakości stosunków pracy, gdyż pracownicy czują, że ich kariera ma wartość i jest wspierana przez pracodawcę.
Elastyczność w miejscu pracy to kolejny ważny aspekt, który może wpłynąć na jakość stosunków pracy. Oferowanie elastycznych godzin pracy, możliwości pracy zdalnej czy dostosowania warunków pracy do indywidualnych potrzeb pracowników, przyczynia się do lepszego work-life balance i zwiększa satysfakcję z pracy. Pracownicy, którzy mają możliwość dopasowania pracy do swojego stylu życia, są bardziej zadowoleni i mniej narażeni na stres, co pozytywnie wpływa na ich relacje z przełożonymi i kolegami.
Dbanie o dobrostan pracowników jest również istotnym elementem podnoszenia jakości stosunków pracy. Inicjatywy mające na celu promowanie zdrowia fizycznego i psychicznego, takie jak programy wsparcia psychologicznego, dostęp do opieki zdrowotnej, programy fitness czy warsztaty dotyczące radzenia sobie ze stresem, mogą znacząco poprawić atmosferę w miejscu pracy. Pracownicy, którzy czują, że ich dobrostan jest ważny dla pracodawcy, są bardziej skłonni do angażowania się i budowania pozytywnych relacji w pracy.
Podnoszenie jakości stosunków pracy to złożony proces, który wymaga wieloaspektowego podejścia. Kluczowe znaczenie mają otwarta komunikacja, kultura organizacyjna oparta na zaufaniu i szacunku, sprawiedliwe traktowanie pracowników, inwestowanie w ich rozwój zawodowy, elastyczność w pracy oraz dbałość o ich dobrostan. Wszystkie te elementy przyczyniają się do stworzenia środowiska pracy, które sprzyja współpracy, zaangażowaniu i długoterminowej lojalności pracowników wobec organizacji.
[1] M. Armstrong, Zarządzanie zasobami ludzkimi, Oficyna Ekonomiczna, Kraków 2002, s. 610
[2] Ibidem, s. 181-182
[3] Ibidem, s. 123