podrozdział pracy magisterskiej
Odmienny pogląd na zaspokajanie potrzeb przedstawił Frederick Herzberg. Czynniki oddziałujące na pracownika podzielił na dwie grupy: wywołujące zadowolenie bądź niezadowolenie. Czynniki wpływające na wzrost lub spadek niezadowolenia to czynniki ogólne higieny pracy. Należą do nich: zarobki, bezpieczeństwo pracy, warunki pracy, jej kontrola, stosunki międzyludzkie, polityka przedsiębiorstwa wobec pracowników, itp. Według Herzberga, brak właściwych czynników higienicznych powoduje wzrost niezadowolenia pracowników oraz osłabienie motywacji do pracy ale zapewnienie ich na odpowiednim poziomie nie wiąże się z podniesieniem jej efektywności. Aby zmobilizować pracowników należy zastosować czynniki motywacyjne czyli wpływające na wzrost zadowolenia. Do motywatorów można zaliczyć: osiągnięcia, uznanie, awans, odpowiedzialność, rozwój itp.[1]
Teoria Herzberga opiera się więc na stwierdzeniu dwóch różnych wymiarów zadowolenia. Tradycyjne spojrzenie na zadowolenie z pracy sugerowało pewnego rodzaju kontinuum od stanu niezadowolenia, poprzez stan pośredni do stanu zadowolenia. Teoria dwuczynnikowa zakłada istnienie dwóch odrębnych stanów: zadowolenia oraz niezadowolenia. Przy czym stopniowanie odbywa się od np. niezadowolenia do braku niezadowolenia oraz od braku zadowolenia do zadowolenia.[2] Schemat dwuczynnikowej teorii Herzberga przedstawia wykres 4.
Wykres 2: Schemat dwuczynnikowej teorii Herzberga
Źródło: Griffin…, str. 465
[1] Metody ……, str. 249
[2] Griffin…., str. 466